wstecz ROZDZIAŁ 12 powrót do strony głównej

wstęp· I · II · III · IV· V· VI· VII · VIII · IX· X· XI · XII · XIII · XIV· XV· XVI · XVII · XVIII · XIX· XX· XXI · XXII · XXIII · XXIV

 

Śpiewacy Mistycznej Świątyni

 

            Dla człowieka miejsce muzyki zajmują uczucia, gdyż Nie krzyk, lecz miłość rozbrzmiewa [śpiewem] w uchu Boga[1]. Kto dobrze kieruje uczuciami, bardzo dobrze zgodną harmonią chwali Boga. Oto dajemy pewną praktyczną tego propozycję do częstego wykorzystania, zaczerpniętą z Królewskiego Psałterzysty. Zobacz, jak pięknie wszystkie uczucia, choć różnymi drogami, powinienem powiedzieć, różnymi tonami, zdążają do jedynego Boga!

Miłość:  "Będę Cię miłował, Panie, mocy moja! Pan twierdza moja i ucieczka moja, i wybawiciel mój!" (Ps 17,2-3)

Żal: "Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem zło przed Tobą, abyś się okazał sprawiedliwym w mowach Twoich i zwyciężył, gdy Cię sądzą" (Ps 50,6) 

Radość: "Uweselimy się zbawieniem Twoim, a imieniem Boga naszego chlubić się będziemy!" (Ps 19,6).

Smutek: "I dusza moja strwożona jest bardzo; ale Ty, Panie, pókiż? Zwróć się, Panie, i wyrwij duszę moją, zbaw mię dla miłosierdzia Twego" (Ps 6,4-5).

Nadzieja: "W Tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości Twojej wybaw mię! Nakłoń ku mnie ucha Twego, pośpiesz się, aby mię wyrwać" (Ps 30,2-3).

Bojaźń: "Przebij bojaźnią Twoją ciało moje, bo się uląkłem sądów Twoich" (Ps 118,120).

Pragnienie: "Panie, przed Tobą jest cała tęsknota moja i wzdychanie moje przed Tobą nie jest skryte" (Ps 37,10).

Poddanie się: "Ukaż mi drogę, którą mam iść, bo ku Tobie podniosłem duszę moją! Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Panie, do Ciebie się uciekłem! Naucz mię czynić wolę Twoją, albowiem Ty jesteś Bogiem moim! Duch Twój dobry poprowadzi mię do ziemi prawej! - Dla imienia Twego, Panie, ożywisz mię w sprawiedliwości Twojej" (Ps 142,8-11).

Wdzięczność: "Będę błogosławił Pana na każdy czas, chwała Jego zawsze w ustach moich" (Ps 33,2).

            Do tego odnoszą się westchnienia:

Utrapionego: "Udręczenia serca mego rozmnożyły się; wyrwij mię z utrapień moich!" (Ps 24,17).

Pokutującego: "Rzekłem: 'Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu', a Ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego" (Ps 31,5).

Kuszonego: "Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu" (Ps 69,2).

Zniesławionego: "Niech będą zawstydzeni i niech ustaną uwłaczający duszy mojej, niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego" (Ps 70,13).

Osaczonego: "Pan oświecenie moje i zbawienie moje, kogóż się bać będę? Pan obrońca żywota mego, kogóż się będę lękał?" (Ps 26,1).

Poniżonego: "Oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął na śmierć, by kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: 'Przemogłem go' (Ps 12,4-5).

Wiele tego rodzaju tekstów można zaczerpnąć tak z Psalmów Dawidowych, jak i z rozmaitych [zbiorów] aktów strzelistych różnych świętych. Owszem, naglące okoliczności i Bóg uczy ich nas. Dlatego człowiek pobożny niech tylko czuwa, by wskutek jakiejś ciężkiej winy nie wygnał najlepszego Boga, a o podobne akty niech się zbyt nie troszczy: za Królem zawsze idą jego muzycy.

         Jeśli trzeba trochę uwagi poświęcić starożytnym dobrej jednak filozofii nauczycielom i nie gardzić całkowicie ich pouczeniami, niech mi wolno będzie powiedzieć z Cyceronem[2]: "Nie ma nic przyjemniejszego od harmonii cnót". Taka harmonia bardzo się podoba najwyższemu Bogu, Który chce, byśmy byli doskonałymi, jak On Sam. O Boże! Naucz nas drogi sprawiedliwości Twoich, a będziemy rozważali cuda Twoje![3]


[1] W książce Księga przysłów i cytatów, zebrał ks. S. J. S., Cieszyn, nakładem autora, b.d., na s. 211 jest inna wersja tego przysłowia: Non clamor, sed amor clangit in aure Dei. Czasownik clango znaczy też: wywierać wpływ na coś, znajdować oddźwięk w czymś. W tej wersji to przysłowie brzmiałoby: Nie krzyk, lecz miłość znajduje oddźwięk w uszach Boga. Choć czasownik canto ma też dalsze znaczenia: oczarować, mieć wdzięk, mieć dużo uroku.

[2]Zob. rozdz. XI, przyp. 3.

[3] Por. Ps 118,27.