 |
Liturgia św. Bazylego Wielkiego |  |
<<<wstecz [1] [2] [3] [4] [5] [6] dalej >>>
VII. Przygotowanie do komunii
Diakon, otrzymawszy błogosławieństwo Kapłana, wychodzi przed Wrota.
D. Wszystkich świętych wspomnia-wszy, nieustannie w pokoju do Pana módlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
D. Za te najdroższe złożone i konsekrowane Dary, do Pana módlmy się.
Aby miłujący człowieka Bóg przyjął je na Swój święty ponadniebiański i myślowy ołtarz, na wdzięczną wonność duchową, i zesłał nam nawzajem Swą łaskę i dar Ducha Świętego, do Pana módlmy się.
O uwolnienie[30] nas od wszelkiego ucisku, gniewu[31] Bożego, niebez-pieczeństw i nieszczęśliwego losu, do Pana módlmy się.
Weź nas w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
O cały ten dzień, aby był doskonały, święty, spokojny i bez grzechu, Pana prośmy.
* Daj nam, o Panie.
D. O anioła pokoju, wiernego przewodnika, stróża dusz i ciał naszych, Pana prośmy.
O przebaczenie i odpuszczenie grze-chów i przewinień naszych, Pana prośmy.
O wszystko, co jest dobre i pożyteczne dla dusz naszych i o pokój dla świata, Pana prośmy.
O dopełnienie pozostałych dni naszego życia w pokoju i w duchu stałego nawrócenia, Pana prośmy.
O śmierć naszą chrześcijańską, bezbo-lesną, pełną powagi, spokojną oraz o przychylny wyrok na strasznym sądzie Chrystusowym, Pana prośmy.
O jedność wiary i udział w darach Ducha Świętego prosząc, polecajmy siebie samych, naszych bliźnich i całe nasze życie Jezusowi Chrystusowi, naszemu Bogu.
* Tobie, o Panie.
K. (po cichu) Boże nasz, Boże zbawienia, Ty Sam naucz nas należycie dziękować Ci za dobrodziejstwa, które nam okazałeś i teraz okazujesz. Ty, Boże nasz, który przyjąłeś te dary, Sam oczyść nas ze wszystkiego, co brudzi ciało i duszę i naucz nas doprowadzić do końca nasze uświęcenie w bojaźni Bożej, abyśmy, uczestnicząc w świętych Twoich tajemnicach ze świadomością czystego naszego sumienia, zjednoczyli się z najświętszym Ciałem i Krwią Twego Pomazańca i, przyjmując je jak należy, mieli żywego Chrystusa w swoich sercach i stali się świątynią Ducha Świętego.
I nikogo z nas, o Boże, nie uczyń winnym przestępstwa wobec tych napełniających bojaźnią i nadniebiańskich tajemnic[32], ani osłabionym[33] duchowo lub cieleśnie z powodu niegodnego ich przyjmowania. Ale daj, byśmy do ostatniego tchnienia należycie brali udział w Twoich świętych tajemnicach jako zaopatrzenie na drogę do życia wiecznego, na przychylny wyrok w chwili strasznego sądu Twego Namaszczonego, abyśmy i my razem ze wszystkimi świętymi, którzy przez wieki spodobali się Tobie, mieli udział w Twoich wiecznych dobrach, które przygotowałeś, Panie, dla kochających Cię.
Wsia swiatyja pomianuwsze, paki i paki mirom Hospodu pomolimsia.
Hospodi, pomiłuj.
O priniesiennych i oswiaszcziennych cziestnych Darech‚ Hospodu pomo-limsia.
Jako da cziełowiekolubiec Boh nasz, prijem’ ja wo swiatyj i preniebiesnyj i myslennyj Swoj żertwiennik, w woniu błahouchanija duchownaho, woznispos-let nam Bożestwiennuju błahodat’ i dar Swiataho Ducha, pomolimsia.
О izbawitisia nam ot wsiakija skorbi, gniewa i nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Dnie wsieho sowierszenna, swiata, mirna i biezhreszna, u Hospoda prosim.
Podaj, Hospodi.
Anhieła mirna, wierna nastawnika, chranitiela dusz i tieles naszych, u Hospoda prosim.
Proszczienija i ostawlenija hrechow i prehreszenij naszych, u Hospoda prosim.
Dobrych i poleznych duszam naszym i mira mirowi‚ u Hospoda prosim.
Proczieje wremia żywota naszeho w mire i pokajanii skoncziati, u Hospoda prosim.
Christijanskija koncziny żywota naszeho‚ biezboleznienny‚ niepostydny‚ mirny i dobraho otwieta na straszniem sudiszczi Christowie‚ prosim.
Sojedinienije wiery i priczastije Swiataho Ducha isprosiwsze, sami siebie i druh druha i wies’ żywot nasz Christu Bohu predadim
Тiеbiе‚ Hospodi.
Boże nasz, Boże spasati, Ty nas nauczi błahidariti Tia dostojno o błahodiejaniich Twoich ichże sotworił jesi i tworiszy s nami. Ty, Boże nasz, prijemyj dary sija, oczisti nas ot wsiakija skwierny płoti i ducha, i nauczi sowierszati swiatyniu w strasie Twojem, jako da czistym swidietielstwom sowiesti naszeja prijemluszczie cziast swiatyń Twoich, sojedinimsia swiatomu Tiełu i Krowi Christa Twojeho: i prijemljuszczie ich dostojnie, imamy Christa żywuszczia w sierdcach naszych, i budiem chram Swiataho Twojeho Ducha.
Jej, Boże nasz, i da ni jedinaho że nas powinna sotworiszy strasznym Twoim sim i niebiesnym tajnam, niże niemoszczna duszeju i tiełom, ot jeże niedostojnie sich pricziaszcziatisia: no żażd nam daże do posledniaho naszeho izdychanija dostojnie priimati cziast’ swiatyń Twoich, w naputije żyzni wiecznyja, wo otwiet błahoprijatien, iże na straszniem sudiszczi Christa Twojeho: jako da i my so wsiemi swiatymi, ot wieka Tiebie błahouhodiwszymi, budiem pricziastnicy wiecznych Twoich błah, ichże uhotował jesi lubiaszczim Tia, Hospodi.
MODLITWA PAŃSKA
K. (głośno) I pozwól nam łaskawie z ufnością i bez obawy potępienia nazywać Ojcem Ciebie, niebieskiego Boga, i mówić:
* Ojcze nasz, Któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.
K. Albowiem Twoje jest Królestwo, potęga i chwała Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
I spodobi nas, Władyko, so dierznowienijem, nieosuż-dienno smieti prizywati Tiebie, Niebiesnaho Boha Otca, i hłahołati:
Otczie nasz, Iże jesi na niebiesiech, da swiatitsia imia Twoje, da priidiet Carstwije Twoje: da budiet wola Twoja, jako na niebiesi i na ziemli. Chleb nasz nasuszcznyj dażd’ nam dnieś, i ostawi nam dołhi nasza, jakoże i my ostawlajem dołżnikom naszym: i nie wwiedi nas wo iskuszenije, no izbawi nas ot łukawaho.
Jako Twoje jest’ Carstwo i siła i sława, Otca i Syna i Swiataho Ducha, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Аmiń.
POZOSTAŁE MODLITWY
K. Pokój + wszystkim.
* I z duchem twoim.
D. Pochylcie głowy wasze przed Panem.
* Przed Tobą, Panie.
K. (po cichu) Władco i Panie, Ojcze zmiłowań, Boże wszelkiej pociechy, tych, którzy pochylili przed Tobą swe głowy, pobłogosław, uświęć, strzeż, wzmocnij, obdarz siłą, oderwij od wszelkiego złego czynu, skłoń do wykonywania czynów dobrych i spraw łaskawie, by bez obawy potępienia przyjmowali te najświętsze i życiodajne tajemnice na odpuszczenie grzechów i na zjednoczenie z Duchem świętym.
(głośno). Z łaski, miłosier-dzia i miłości ku człowie-kowi Jednorodzonego Syna Twego, z Którym błogosławiony jesteś wraz z Najświętszym, dobrym i życiodajnym Twoim Du-chem, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
K. (po cichu) Zwróć na nas pilną uwagę, Panie Jezu Chryste, Boże nasz, ze Swej świętej siedziby i tronu chwały Twojego Królestwa, i przybądź, aby nas uświęcić. Ty, Który przebywasz w niebie ze Swym Ojcem, i Który tu jesteś z nami w niewi-dzialny sposób, zechciej łaskawie Swą przemożną ręką podać nam Twe Najczystsze Ciało i Twoją Najdroższą Krew, a przez nas wszystkim ludziom.
Mir + wsiem.
I duchowi twojemu.
Hławy wasza Hospodiewi prikłonitie.
Tiebie, Hospodi.
Władyko Hospodi, Otczie szcziedtot i Boże wsiakaho utieszenija, prikłoniszyja Tiebie swoja hławy błahosłowi, oswiati, sobludi, ukrepi, utwierdi, ot wsiakaho dieła łukawa otstawi, wsiakomy że diełu błahomu soczietaj, i spodobi nieosużdzienno pricziastitisia preczistych sich żywotworiaszczich Twoich tain, wo ostawlenije hrechow, w Ducha Swiataho pricziastije
Błahodatiju i szcziedrota-mi i cziełowiekolubijem Je-dinorodnaho Syna Twoje-ho, s Nimże błahosłowien jesi, so preswiatym i błahim i żywotworaszczim Twoim Duchom, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
*Аmiń.
Wonmi, Hospodi, Iisusie Christie, Boże nasz, ot swiataho żyliszczia Twojeho i ot prestoła sławy Carstwija Twojeho, i priidi wo jeże oswiatiti nas, Iże hore so Otcem siediaj, i zdie nam niewidimo sprebywajaj: i spodobi dierżawnoju Twojeju rukoju prepodati nam preczistoje Tieło Twoje i cziestnuju Krow’‚ i nami wsiem ludiem.
Podczas tej modlitwy Diakon opasuje się Orarionem w kształcie krzyża. Koncelebransi robią trzy pokłony.
KD. Boże, oczyść mnie grzesznego i zmiłuj się nade mną (3x).
Boże, oczisti mia hreszna-ho i pomiłuj mia (triżdy).
VIII. Komunia święta
D. Bądźmy uważni!
Wonmiem.
Kapłan podnosi Baranka. Diakon wchodzi do Sanktuarium przez południowe Drzwi i staje po prawej stronie kapłana. Zaciąga się zasłonę w Świętych Wrotach.
K. Święte dla świętych.
* Jeden jest Święty, jeden jest Pan, Jezus Chrystus, na chwałę Boga Ojca, amen.
Swiataja swiatym.
Jedin Swiat, jedin Hospod’, Iisus Christos, wo sławu Boha Otca, amiń.
Chór śpiewa werset na Komunię.
D. Połam święty Chleb, ojcze.
Razdrobi, władyko, Swiatyj Chleb.
Kapłan łamie Baranka na cztery części i kładzie je na Dyskosie w kształcie krzyża.
K. Łamany jest i rozdzie-lany Baranek Boży; łama-ny, lecz nie rozdzielany, zawsze spożywany i nigdy nie spożyty, a spożywają-cych uświęcający.
Razdroblaetsia i razdiela-jetsia Agniec Bożyj, raz-droblajemyj i nierazdiela-jemyj, wsiehda jadomyj i nikohdaże iżdiwajemyj, no pricziaszcziajuszczijasia oswiaszcziajaj.
Diakon ukazuje Orarionem Kielich.
D. Wypełnij, ojcze, święty Kielich
Ispołni, władyko, swiatyj Potir’.
Kapłan cząsteczką z literami IC czyni znak krzyża nad Kielichem i opuszcza ją do Kielicha.
K. Pełnia wiary + w Duchu Świętym.
D. Amen.
Ispołnienije + Ducha Swia-taho.
Amiń.
Diakon bierze do ręki naczynie z wrzątkiem, prosi kapłana o błogosławieństwo i wlewa odpowiednią ilość do Kielicha, czyniąc znak krzyża, oddaje wrzątek i staje w małym oddaleniu.
D. Błogosław, ojcze, wrzątek.
K. Błogosławiona + wielka żarliwość Twoich świętych w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
D. Żarliwa wiara + pełna Ducha Świętego, amen.
Błahosłowi, władyko, tiepłotu.
Błahosłowiena + tiepłota swiatych Twoich, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
Tiepłota wiery + ispołń Ducha Swiataho, amiń.
KOMUNIA KONCELEBRANSÓW
Kapłan woła Diakona, który podchodzi, kłania się pobożnie, prosząc o wybaczenie i od Kapłana przyjmuje na prawą rękę Święty Chleb, całując rękę Kapłana, odchodzi na tył Ołtarza. Potem Kapłan bierze cząsteczkę Chleba, wymawiając podobną formułę.
K. Diakonie, zbliż się.
D. Podaj mi, ojcze, czcigodne i Święte Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
K. Diakonowi N. podaje się czcigodne, święte i prze-czyste Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów jego i na życie wieczne.
K. Mnie, kapłanowi N., zostaje podane czcigodne i najświętsze Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpu-szczenie grzechów moich i na życie wieczne, amen.
Diakonie, pristupi.
Prepodażd’ mi, władyko, cziestnoje i swiatoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
Imia rek‚ swiaszczienno-dijakonu‚ prepodajetsia cziestnoje i swiatoje i pre-czistoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisu-sa Christa, wo ostawlenije hrechow jeho i żyzń wiecz-nuju.
Cziestnoje i preswiatoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Chri-sta, prepodajetsia mnie‚ imia rek‚ swiaszczienniku, wo ostawlenije hrechow moich i żyzń wiecznuju, amiń.
Kapłan i Diakon pochyleni odmawiają modlitwy przed Komunią świętą.
KD. Wierzę, Panie, i wyz-naję, że naprawdę „Ty jes-teś Chrystus, Syn Boga żywego”, Który przyszedł na świat zbawić grzeszni-ków, z których pierwszy jestem ja.
Wierzę jeszcze, że to właś-nie jest przeczyste Twoje Ciało i to właśnie jest najdroższa Twoja Krew.
Błagam, zatem Ciebie: zmiłuj się nade mną i od-puść mi grzechy dobrowol-ne i niedobrowolne, które popełniłem słowem lub uczynkiem, z wiedzą i bez wiedzy; spraw łaskawie, żebym bez obawy potępie-nia przyjął przenajświętsze Twoje Tajemnice, na odpuszczenie grzechów i życie wieczne, amen.
Przyjmij mnie dzisiaj, Panie, za uczestnika Two-jej mistycznej Wieczerzy, bo nie wyjawię Tajemnicy Twoim wrogom, ani też nie dam Tobie pocałunku jak Judasz, ale jak łotr wyznaję Cię i wołam: wspomnij na mnie, Panie, w Królestwie Swoim.
Niech przyjęcie Twoich świętych Tajemnic nie będzie dla mnie przyczyną sądu lub potępienia, ale uzdrowieniem duszy i ciała.
Wieruju, Hospodi, i ispo-wieduju, jako Ty jesi wois-tinu Christos, Syn Boha żywaho, priszedyj w mir hresznyja spasti, ot nichże pierwyj jesm’ az.
Jeszczie wieruju, jako sije jest’ samoje preczistoje Tieło Twoje i sija jest’ samaja cziestnaja Krow’ Twoja.
Molusia ubo Tiebie: pomi-łuj mia i prosti mi prehre-szenija moja wolnaja i nie-wolnaja, jaże słowom‚ jaże diełom‚ jaże wiedienijem i niewiedienijem; i spodobi mia nieosużdienno priczia-szcziastitisia preczistych Twoich Tainstw, wo ostaw-lenie hrechow i w żyzń wiecznuju, amiń.
Wieczieri Twojeja tajnyja dnies’, Synie Bożyj, pri-cziastnika mia priimi; nie bo wrahom Twoim tajnu powiem, ni łobzanija Ti dam, jako Iuda, no jako razbojnik ispowiedaju Tia: Pomiani mia, Hospodi, wo Carstwii Twojem.
Da nie w sud, ili wo osuż-dienije budiet mnie pri-cziaszczienije swiatych Twoich Tain‚ Hospodi‚ no wo iscelenije duszy i tieła.
I spożywają Chleb leżący na dłoni. Potem kapłan czyni jeden pokłon, bierze obu rękoma Kielich wraz z puryfikaterzem i trzykrotnie pije Najświętszą Krew, całuje Kielich i ociera sobie usta trzymanym w ręku płótnem.
K. Ja, sługa Boży, kapłan N. przyjmuję najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpu-szczenie grzechów moich i na życie wieczne, amen.
Co dotknęło ust moich i nieprawości moje zgładzi i zupełnie oczyści mnie z grzechów.
Cziestnyja i swiatyja Kro-wie Hospoda i Boha i Spa-sa naszeho Iisusa Christa‚ pricziaszcziajusia az, rab Bożyj‚ swiaszcziennik imia rek wo ostawlenije hre-chow moich i żyzń wiecz-nuju, amiń.
Sie prikosnusia ustam mo-im i ot’imiet biezzakonija moja i hrechi moja oczistit.
Kapłan przywołuje Diakona.
K. Diakonie, zbliż się.
Dijakonie, pristupi.
Diakon podchodzi do Kapłana.
D. Oto przychodzę do nieśmiertelnego Króla i Boga naszego. Podaj mi, Ojcze, najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
Sie prichożdu k biezsmiertnomu Caru i Bohu naszemu. Prepodażd’ mi, wła-dyko, cziestnuju i swiatuju Krow’ Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
Diakon pije trzykrotnie z kielicha trzymanego przez Kapłana i całuje kielich.
K. Przyjmuje sługa Boży, diakon N. najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie swoich grzechów i na życie wieczne.
Co dotknęło ust twoich i nieprawości twoje zgładzi i zupełnie oczyści Cię z grzechów.
Pricziaszcziajetsia rab Bo-żyj, dijakon imia rek, cziestnyja i swiatyja Krowie Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, wo ostawlenije hrechow jeho i żyzń wiecznuju.
Sie prikosnusia ustam two-im i ot’imiet biezzakonija twoja i hrechi twoja oczi-stit.
