 |
Liturgia św. Bazylego Wielkiego |  |
<<<wstecz [1] [2] [3] [4] [5] [6] dalej >>>
III. Obrzędy ofiarowania
Diakon idzie przed Wrota.
D. Spełniajmy modlitwę naszą do Pana.
* Panie, zmiłuj się.
Za te drogocenne Dary tu złożone, do Pana módlmy się.
Za ten święty Dom Boży i za tych, co z wiarą, pobożnością i bojaźnią Bożą do niego wchodzą, do Pana módlmy się.
O uwolnienie[13] nas od wszelkiego ucisku, gniewu[14] Bożego, niebezpieczeństw i nieszczęśliwego losu, do Pana módlmy się.
Weź nas w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
D. O cały ten dzień, aby był doskonały, święty, spokojny i bez grzechu, Pana prośmy.
* Daj nam, o Panie.
D. O anioła pokoju, wiernego przewodnika, stróża naszych dusz i ciał, Pana prośmy.
O odpuszczenie i przebaczenie naszych grzechów i przewinień, Pana prośmy.
O wszystko, co dobre i pożyteczne dla dusz naszych i o pokój dla świata, Pana prośmy.
O dopełnienie pozostałych dni naszego życia w pokoju i w duchu stałego nawrócenia, Pana prośmy.
O śmierć naszą chrześcijańską, bezbolesną, pełną powagi, spokojną oraz o przychylny wyrok na strasznym sądzie Chrystusa, Pana prośmy
Wspominając przenajświętszą, przeczy-stą, przebłogosławioną i pełną chwały Panią naszą Bogurodzicę i zawsze Dziewicę Maryję oraz wszystkich świętych, polecajmy siebie samych, naszych bliźnich i całe nasze życie Jezusowi Chrystusowi, naszemu Bogu.
* Tobie, o Panie.
Ispołnim molitwu naszu Hospodiewi.
Hospodi, pomiłuj.
O predłożennych cziestnych darech, Hospodu pomolimsia.
О swiatiem chramie siem, i s wieroju, błahohowienijem strachom Bożyim wchodiaszczich woń, Hospodu pomolimsia.
О izbawitisia nam ot wsiakija skorbi, hniewa i nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Dnie wsieho sowierszenna, swiata, mirna i biezhreszna, u Hospoda prosim.
Podaj, Hospodi.
Anhieła mirna, wierna nastawnika, chranitiela dusz i tieles naszych, u Hospoda prosim.
Proszczienija i ostawlenija hrechow i prehreszenij naszych, u Hospoda prosim.
Dobrych i poleznych duszam naszym i mira mirowi‚ u Hospoda prosim.
Proczieje wremia żywota naszeho w mire i pokajanii skoncziati, u Hospoda prosim.
Christijanskija koncziny żywota naszeho‚ biezboleznienny‚ niepostydny‚ mirny i dobraho otwieta na straszniem sudiszczi Christowie‚ prosim.
Preswiatuju, preczistuju, prebłahosło-wiennuju, sławnuju Władyczicu naszu Bohorodicu i prisnodiewu Mariju, so wsiemi swiatymi pomianuwsze sami siebie, i druh druha i wies’ żywot nasz Christu Bohu predadim.
Tiebie, Hospodi.
MODLITWA NA PRZYSTĄPIENIE DO OŁTARZA
K. (po cichu) Panie Boże nasz, któryś nas stworzył i wprowadził w to życie[15]; któryś nam ukazał drogi zbawienia; Twoim darem jest odkrycie przed nami Tajemnic Niebieskich; to Ty naznaczyłeś nas do tego posługiwania mocą Twojego Świętego Ducha. Zechciej łaskawie, Panie, byśmy zostali sługami Twojego nowego Przymierza, szafarzami Twoich świętych Tajemnic. Zgodnie z ogromem Twego miłosierdzia, przyjmij nas przystępujących do Twego świętego Ołtarza, byśmy mogli z Twojej łaskawości złożyć Ci tę rozumną i niekrwawą ofiarę za nasze grzechy i nieświadome błędy ludu. Przyjąwszy ją na Swój święty, ponadniebiański i myślowy ołtarz, na wdzięczną wonność[16], ześlij nam nawzajem łaskę Twojego Świętego Ducha. Spójrz na nas, Boże, dostrzeż to nasze uwielbienie i przyjmij je, jak przyjąłeś dary Abla, ofiary Noego, holokausty Abrahama, ofiary kapłańskie Mojżesza i Aarona, ofiary pokojowe Samuela. Jak przyjąłeś od świętych Swoich Apostołów to prawdziwe uwielbienie, tak i z naszych grzesznych rąk przyjmij, Panie, w Swojej dobroci te Dary, abyśmy, dopuszczeni łaskawie do nienagannego pełnienia służby przy Twym świętym ołtarzu, otrzymali nagrodę wiernych i mądrych robotników w pełnym trwogi dniu Twego sprawiedliwego rozrachunku.
(głośno) Przez miłosierdzie Twojego Jednorodzonego Syna, z którym błogosła-wiony jesteś wraz z Najświętszym, dobrym i życiodajnym Twoim Du-chem, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
Hospodi Boże nasz, sozdawyj nas i wwiedyj w żyzń siju, pokazawyj nam puti wo spasienije, darowawyj nam niebiesnych tain otkrowienije: ty bo jesi położywyj nas w służbu siju siłoju Ducha Twojeho Swiataho: błahowoli ubo, Hospodi, byti nam służytielem Nowaho Twojeho Zawieta, słuham swiatych Twoich tainstw: priimi nas pribliżajuszczichsia swiatomu Twojemu żertwienniku, po mnożestwu miłosti Twojeja, da budiem dostojni prinositi Tiebie słowiesnuju siju i biezkrownuju żertwu o naszych sohreszeniich i o ludskich niewieżestwiich: juże prijem wo swiatyj i preniebiesnyj i myslennyj Twoj żertwiennik, w wonju błahouchanija, woznisposli nam błahodat’ Swiataho Twojeho Ducha. Prizri na ny, Boże, i wiżd’ na służbu siju naszu, i priimi ju, jakoże prijał jesi Awielewy dary, Nojewy żertwy, Awraamowa wsiepłodija, Moisieowa i Aaronowa swiaszczienstwa, Samuiłowa mirnaja. Jakoże prijał jesi ot swiatych Twoich apostoł istinnuju siju służbu, sice i ot ruk nas hresznych priimi dary sija w błahosti Twojej, Hospodi: jako da spodoblszesia służyti biez poroka swiatomu Twojemu żertwienniku, obraszcziem mzdu wiernych i mudrych stroitielej w dień strasznyj wozdajanija Twojeho prawiednaho.
Szcziedrotami Jedinorod-naho Syna Twojeho‚ s Nimże błahosłowien jesi, so preswiatym i błahim i żywotworaszczim Twoim Duchom, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
IV. Pocałunek pokoju
Kapłan błogosławi ludzi.
K. Pokój + wszystkim.
* I z duchem twoim.
Mir + wsiem.
I duchowi twojemu.
Z podniesionymi rękoma.
D. Umiłujmy się wzajemnie, abyśmy jednomyślnie wyznali:
* Ojca i Syna i Świętego Ducha, Trójcę współistotną i niepodzielną.
Wozlubim druh druha, da jedinomyslijem ispowiemy.
Otca i Syna i Swiataho Ducha, Troicu jedinosuszcznuju i nierazdielnuju.
Kapłan czyni trzy pokłony i całuje Diskos, Kielich i Ołtarz.
K. Umiłuję Cię, Panie, mocy moja, Pan twierdzą moją, ucieczką moją i wybawcą moim.
Wozlublu Tia, Hospodi, krepostie moja, Hospod’ utwierżdienije moje i pri-bieżyszczie moje i izbawi-tiel moj.
Koncelebransi (jeśli są) wymieniają pocałunek pokoju.
K. Chrystus jest pośród nas.
W. I jest i będzie.
Christos posredie nas.
I jest’ i budiet.
Otwiera się Wrota.
D. Drzwi! Drzwi! W mądrości bądźmy uważni!
* Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzial-nych i niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, Który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Światłość ze światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, przez Którego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowie-kiem. Ukrzyżowany również za nas pod Poncjuszem Piłatem; został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał trzeciego dnia jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: a Królestwu Jego nie będzie końca.
Dwieri, dwieri, premudrostiju won-miem.
Wieruju wo jedinaho Boha Otca, Wsiedierżytiela, Tworca niebu i ziemli, widimym że wsiem i niewidimym.
I wo Jedinaho Hospoda Iisusa Christa, Syna Bożyja‚ Jedinorodnaho‚ Iże ot Otca rożdiennaho preżdie wsiech wiek; Swie-ta ot Swieta‚ Boha istinna ot Boha istinna, rożdienna‚ niesotworenna‚ jedino-suszczna Otcu‚ Imże wsia bysza. Nas radi cziełowiek i naszeho radi spasienija sszedszaho s niebies i wopłotiwszahosia ot Ducha Swiata i Marii Diewy, i wocziełowieczszasia. Ras-piataho że za ny pri Pon-tijstiem Piłatie, i stradaw-sza, i pohriebienna. I wos-kresszaho w tretij dień po Pisanijem. I wosszedszaho na niebiesa, i siediaszczia odiesnuju Otca. I paki hraduszcziaho so sławoju‚ suditi żywym i miertwym‚ Jehoże Carstwiju nie budiet konca.
Dodatek „i Syna” opuszcza się w większości Kościołów bizantyjskich i nie jest tam obowiązujący.
I w Ducha Świętego Pana i Ożywiciela, Który od Ojca pochodzi, Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; Który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych, i życia wiecznego w przyszłym świecie, amen.
I w Ducha Swiataho, Hos-poda, żywotworaszcziaho, Iże ot Otca ischodia-szcziaho, Iże so Otcem i Synom spokłaniajema i ssławima, hłahoławszaho proroki. Wo jedinu swia-tuju, sobornuju i Apostol-skuju Cerkow’. Ispowiedu-ju jedino kreszczienije wo ostawlenije hrechow. Czia-ju woskresienija miert-wych i żyzni buduszcziaho wieka, amiń.
